Doktora tezimden üretilen bu eserin ortaya konmasında mesleki yaşamımdaki deneyimlerim tetikleyici olmuştur. 2009-2014 yılları arasında sosyal hizmet uzmanı olarak görev yaptığım süre içerisinde Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesinde mesleki müdahalede bulunduğum müracaatçı grubunun önemli bir çoğunlu adölesan gebeler ile ihmal ve istismar mağduru çocuklardan oluşuyordu. Yaşadıklarına anlam veremeyen, mutlu olmayı unuttuduğunu, öfke ve ağlama krizlerine engel olamadığını belirten çocukluk çağı travmasına maruz kalmış bu müracaatçı grubunu bilimsel yöntemler kullanarak derinlemesine analiz etme arzusu ile çıktığım bu yolculukta, adölesan gebeler ve çocukluk çağı travmaları kapsamında çocuk ihmal ve istismarı konusunu daha görünür kılma ve duygu düzenleme becerilerinin bu süreçteki önemini ortaya koyma hedefime ulaştığıma inanıyorum.